De potentie van het Westlandseplein / Simon Franke - Trancity
In de wat minder bekende noordwesthoek van de Haagse Schilderswijk vind je het Westlandseplein. Met de omringende woningbouw duidelijk een product van de stadsvernieuwing van de jaren negentig. De eerste indruk is negatief; het is onduidelijk wat je hier zou kunnen/mogen doen. Maar toch zit er potentie in deze plek voor een beter plein.
Het duurde even voor we het Westlandseplein ‘ontdekten’. Deze hoek van de Schilderswijk is minder bekend en minder bezocht. Een paar keer namen we het plein op in onze routes door de wijk en steeds kregen we een desolaat gevoel, alsof het plein niet tot leven wilde komen, niet uitnodigend mocht zijn. Op een mooie nazomermiddag gaan we met z’n drieën een half uurtje op een van de bankjes zitten. En, okay het is mooi weer, langzamerhand zien we hoe het plein wel degelijk wordt gebruikt. Een groep moeders zit aan de andere kant van het plein op een paar bankjes, maar dan verkassen ze naar onze kant; het wordt ze te koud in de schaduw vertellen ze. In een hoek zitten twee pubermeiden op een aftands bankje, niet zo doelloos als we denken, want al gauw kunnen ze flirten met een paar langskomende jongens. En wat we vooral zien is dat het plein om een uur of vier diagonaal wordt overgestoken door allerlei buurtbewoners, maar vooral door scholieren. Basisschoolleeftijd gaat van links naar rechts, voorgezet onderwijs van rechts naar links. Dat klopt wel met de Johan de Witt Scholengroep in de Zusterstraat en basisschool De Voorsprong op de Delftselaan.
Ogen op straat
Het plein blijkt dus wel degelijk op een goede plek te liggen en onderdeel te zijn van de routes en routines van de buurtbewoners. En het heeft ook wel een lekkere maat en de omringende bebouwing is op alle vier zijden op het plein georiënteerd; voldoende ‘eyes of the street’ om Jane Jacobs nog maar eens te citeren. Dat alles ondanks dat het veel te ‘stenig’ is, je er geen rugdekking en beslotenheid hebt van hek of groen, de aankleding gedateerd is, er te weinig schaduw is en de minimale speeltoestellen geen enkele fantasie oproepen. Aan alles zie je dat het plein is ontworpen tegelijk met de omringende bebouwing en dat het vooral een esthetisch ingericht plein is waarbij niet de moeite is gedaan om je in het mogelijk gebruik ervan te verdiepen.
Stel nou eens dat je als ontwerper de tijd neemt om te kijken hoe het plein functioneert en om met de gebruikers te praten en stel dat de gemeente toch nog wat budget over heeft, dan valt er een er echt een centrum voor dit buurtje van te maken.
Met dank aan Arnold Reijndorp en Lenneke Overmaat, die vanaf het bankje commentaar leverden. In het kader van het project ‘Publieke Ruimte – Publieke Zaak’ doet Trancity onderzoek in de Schilderswijk.