Skip to main content

De kleinste voortuin van de Schilderswijk / Lenneke Overmaat - Trancity

Geschreven op .

Mila en Bies 2 blogOp weg naar het Stagehuis op het Teniersplantsoen in de Schilderswijk, zie ik prachtige rood-oranje bloemen bloeien langs de gevel van een flatgebouw aan de Gerard Doustraat. Ik maak er een foto van en op dat moment stapt Mila Khoenbhajan uit haar auto en vraagt lachend waarom ik dat doe. Ik vertel haar dat ik getroffen ben door zo’n mooi tuintje, zo liefdevol verzorgd en dat op openbaar terrein, gewoon aan de straat.

 

‘Vroeger had ik daar een paar stoelen staan en dan kwamen de buren spontaan een babbeltje maken. Nu wilden wij wat anders en heeft Bies, mijn man, er een rij tegels uit gehaald, officieel met toestemming van de gemeente.  En zo ontstond de meest ondiepe en breedste voortuin van de Schilderswijk van 30 centimeter diep maar wel 13 meter breed. ’Buren vragen wat voor soort bloemen het zijn en of ze een stekkie mogen. Helaas plukken sommige kinderen de bloemen maar deze rode hebben taaie stengels en dan gaat dat minder makkelijk. Iedereen moet ervan kunnen genieten, toch?’, vraagt zij mij nog steeds met een big smile. Als ik even later aanschuif in hun prachtige overdekte patio in hun achtertuin, vertellen ze dat ze niet meer uit de wijk weg te slaan zijn. ‘Het is een mix van verschillende culturen en je moet het een beetje gezellig maken met elkaar,’ zeggen ze. Zij wonen er al sinds 1975 en hebben in de jaren ‘90 deze flat gekocht, een beneden appartement van 13 meter breed en vijf meter diep in een complex van meer dan 80 woningen.

Toe-eigening
Bies is actief in de vereniging van eigenaren en hij houdt de boel een beetje in de gaten. Ze missen het jaarlijkse multiculturele buurtfeest de Hashiba, maar gaan wel naar het Schilderswijkfestival op het Teniersplantsoen.  Ook met hun kleinkinderen zijn ze een regelmatige bezoeker van de speeltuin en stadsboerderij op dat drukbezochte plantsoen. Met hun voortuintje zijn deze twee bewoners een bevestiging van onze veronderstelling dat bewoners zich pas eigenaar (willen) voelen van de openbare ruimte als zij zelf daartoe het initiatief nemen en zelf bepalen hoe het eruit ziet. En dat de gemeente toestemming geeft en in andere situaties wellicht bijdraagt in de kosten van het onderhoud, is meer dan voldoende. Ook in de Schilderswijk nemen bewoners initiatieven. Die mensen moet je koesteren en publieke aandacht geven!